Liverpool BestXI 2014-2015

_______ ถือเป็นการเรียกน้ำย่อย เคาะสนิม กระตุกอารมณ์ทั้งคนเขียนคนอ่านให้พร้อมสำหรับฤดูกาล 2015-2016 ที่จะมาถึงนี้แล้วกันนะครับ ก่อนจะพูดถึงปัจจุบันกับอนาคต วันนี้เริ่มจากการย้อนอดีตกันก่อนดีกว่า กับ 11 ตัวจริงที่ดีที่สุดของฤดู 2014-2015 ที่ผ่านมา

___________________________

Liverpool Best XI 2014-2015

แผนการเล่น 3-6-1 (3-4-2-1)

-------------------------สเตอลิ่ง-----------------------

-------------คูตินโย่--------------ลัลลาน่า-------------

โมเรโน่-----เจอราร์ด-----เฮนเดอร์สัน------มาโควิช

--------ซาโก้---------สเคอเทล--------ชาน----------

-------------------------มินโยเล่------------------------

ดาวรุ่ง : เฮนเดอร์สัน

ดาวดับ : ลอฟเรน

_______ เป็นไงครับ ตรงใจกันบ้างรึเปล่า บอกเลยว่าปีที่ผ่านมาเป็นปีที่จัด best 11 ได้ยากที่สุดหลายๆ ปีที่ผ่านมาเลย เพราะเป็นที่ใช้ผู้เล่นเยอะ ได้เล่นกันคนละนิดละหน่อย ได้ลงเป็นตัวจริงก็ฟอร์มไม่ค่อยจะน่าประทับใจกันสักเท่าไหร่ ในหลายๆ ตำแหน่งต้องใช้คำว่า “แย่น้อยสุด” มากกว่าจะ “ดีที่สุด” เสียด้วยซ้ำไป

________ สำหรับแผนการเล่นเลือก 3-6-1 มาเพราะเป็นแผนที่ใช้แล้วเป็นสัปปะรดที่สุดและใช้บ่อยสุด ช่วงต้นฤดูกาลนั้นร็อดเจอร์เตรียมมาเล่นไดมอนด์เต็มที่ แต่ออกสตาร์ทได้ไม่ดีและเพชรแตกเละเทะในนัดที่ออกไปโดนค้อนทุบเละ 3-1 ที่อัพตันพาร์ค ร็อดเจอร์ก็เก็บไดมอนด์เข้าตู้กระจกไปเลย ย้อนไปเล่นทรงหน้า 3 แบบ 4-3-3 อยู่พักใหญ่ ผลงานก็ยังลุ่มๆ ดอนๆ จนกระทั่งแดงเดือดนัดแรกกลางเดือนธันวานั่นล่ะ แผนหลัง 3 ถึงได้นำมาใช้ตั้งแต่ออกสตาร์ท แม้นัดแรกจะแพ้ยับ 3-0 แต่หลังจากนั้นแผนการเล่นหลัง 3 ช่วยพาทีมกลับมาบินสูงได้อีกครั้งจนเกือบจะคว้าตัว UCL ได้เลยทีเดียว แต่สุดท้ายในช่วงปลายๆ ฤดูกาลก็หันกลับมาเล่นหลัง 4 อีกครั้ง(ซึ่งดีแล้ว) และฤดูที่จะถึงนี้ก็น่าจะเล่นหลัง 4 เป็นหลักแล้วครับ เปลี่ยนแค่ว่าจะทรง 4-2-3-1 หรือหน้าคู่ไดมอนด์เท่านั้นเอง

_______ สำหรับเรื่องหลัง 3 นี้ผมเคยเขียนถึงมาแล้วครั้งนึง ย้อนไปอ่านกันได้ครับ http://postmatchlp.blogspot.com/2015/01/blog-post.html

_______ สำหรับผู้รักษาประตู มินโยเล่ แทบจะเล่นคนเดียวทั้งฤดูกาล ดังนั้นตำแหน่งนี้เลือกไม่ยาก แต่ที่น่าสนใจคือฟอร์มการเล่นของเจ้าตัว ต้นฤดูมินโยเล่ฟอร์มดูไม่จืดเลยครับ แต่หลังจากโดนดรอปไปแล้ว โจนส์ได้ลงสนามเป็นตัวจริง 3 นัดติดในช่วงกลางธันวา (แพ้แมนยู-ชนะบอร์นมัท-เสมออาร์เซนอล) หลังจากนั้นพอมินโยเล่ได้กลับมาก็เริ่มเรียกฟอร์มได้ และค่อยๆ ดีขึ้นนับจากนั้น

_______ เซ็นเตอร์ซ้าย เป็นของซาโก้อย่างไม่ต้องสงสัย แม้จะมีอาการบาดเจ็บรบกวนและไม่ใช่ตัวเลือกแรกๆ (ครึ่งฤดูแรก ลอฟเรนหรือกระทั่งตูเร่ถูกเลือกก่อน) ลอฟเรนได้ลงมาเล่นในตำแหน่งนี้บ้างแต่ผลงานยังห่างกันลิบ เช่นเดียวกับตูเร่, จอห์นสันและคนอื่นๆ อีกนิดหน่อย ฤดูนี้ซาโก้มีปัญหากับการเล่นบอลกับพื้นและจ่ายบอลสั้นอยู่พักใหญ่ๆ แต่สำหรับเกมรับแล้วเขามีผลงานคงเส้นคงวาเป็นรองแค่สเคอเทลเพียงคนเดียวเท่านั้นในแนวรับ

_______ เซ็นเตอร์ตัวกลาง นี่ก็สเคอเทลไม่ต้องสืบ ฤดูที่ผ่านมาเค้าได้ลงเล่นเยอะมาก อาการบาดเจ็บแทบไม่มีรบกวน จำนวนนัดที่ได้สูงถึง 48 นัดเป็นรองแค่เฮนเดอร์สัน (51) แค่คนเดียวเท่านั้น สเคอเทลรักษาฟอร์มตลอดฤดูกาลได้ดีกว่าคนอื่น คือแกว่งน้อยกว่าชาวบ้าน ปัญหาอย่างเดียวของสเคอเทลคือถ้านัดไหน/เวลาไหนที่เพื่อนๆ เล่นหลุด สเคอเทลพร้อมหลุดตามทันที ไม่สามารถเป็นหลักพิงให้ทีมได้อย่างที่ควรจะเป็น

_______ เซ็นเตอร์ขวา เอ็มเร่ ชาน ตำแหน่งนี้เป็นนวัตกรรมของร็อดเจอร์ก็ว่าได้ คือสถานการณ์ในขณะที่เปลี่ยนมาเล่นหลังสามนั้น จอห์นสันยังไม่ได้ฟิตเต็มที่ เซ็นเตอร์ก็ฟอร์มดูไม่จืดกันหมด ส่วนชานก็ได้โอกาสลงสนามน้อยมาก นัดแรกๆ ที่เห็นชานเล่นตำแหน่งนี้เรียกเสียงสวดระงมจากแฟนบอลได้อื้ออึงเลยทีเดียว ชานมีปัญหากับเกมรับและการเล่นในบทบาทนี้อยู่พักใหญ่ ก่อนจะปรับตัวดีขึ้นเรื่อยๆ แม้ดีที่สุดของชานจะยังเห็นว่าหลุดอยู่บ้าง แต่ก็ต้องให้เครดิตเจ้าตัวที่มีส่วนช่วยให้ทีมเอาบอลจากหลังมาหน้าได้ดี, มีส่วนช่วยให้ทีมเก็บแต้มได้เป็นกอบเป็นกำในช่วงต้นปี

_______ วิงแบ็คซ้าย โมเรโน่ ตำแหน่งนี้ได้ลองกันหลายคน แล้วก็เป็นโมเรโน่ที่ดูจะเข้าท่าสุด ถึงอย่างนั้นโมเรโน่เองก็ดูจะไม่ค่อยเป็นที่รักของร็อดเจอร์สักเท่าไหร่ เพราะเผลอเมื่อไหร่พี่แกจัดคนอื่นลงแทนตลอด ฟอร์มของโมเรโน่นั้นดูจะมีปัญหากับการขึ้นแล้วไม่ลง อ่านเกมไม่ค่อยดี ไม่รู้ตอนไหนควรขึ้นควรลง และการเข้าปะทะที่ไม่ค่อยจะเนียนตานัก แต่ความเร็วและความหนานี่ดูดีกว่าแบ็คทุกคนในทีมเลย

_______ วิงแบ็คขวา มาโควิช ตำแหน่งที่โหดสัสที่สุดในฤดูนี้ในการเลือกผู้เล่นที่ดีที่สุด เพราะไม่มีใครควรเลือกเลยสักคน จอห์นสันเจ็บบ่อยได้ลงน้อย แถมบางนัดได้ลงยังขยับเข้าไปเล่นเซ็นเตอร์อีก ชาน, สเตอลิ่ง, ไอบ์ ลัลลาน่า, อัลเลน, เฮนเดอร์สัน ได้ลองกันมาคนละนิดละหน่อยทั้งนั้น และแม้แต่คนที่ผมเลือกคือมาโควิชก็ใช่ว่าจะได้เล่นเยอะนักเพราะถูกโยกไปซ้ายมั่ง ข้างบนมั่งให้มั่วไปหมด แต่เอาเป็นว่าการวิ่งทำทางไปริมเส้นกับความเร็วในการพาบอลลากไปตามที่ว่างของเจ้าตัวก็ยังใช้ได้อยู่

_______ กองกลางตัว(เกือบ)รับ เจอราร์ด ที่ใช้คำว่าเกือบเพราะนอกจากเจอราร์ดเองจะเล่นเกมรับน้อยมากแล้ว แผนของร็อดเจอร์เองก็ไม่ได้ใช้ใครคนใดคนหนึ่งเล่นรับอย่างเดียวด้วย เน้นไปที่การช่วงกันวิ่งไล่ของแผงกลางมากกว่า ที่เลือกเจอราร์ดทั้งๆ ที่เป็นฤดูกาลที่เจอราร์ดฟอร์มแผ่วที่สุดตั้งกะอยู่กับทีมมาเลยด้วยซ้ำ แต่แผ่วที่สุดของเจอราร์ดยังดูดีกว่า อัลเลน, ลูคัส, คูตินโย่(ตอนยืนต่ำแบบนี้) อยู่ไม่น้อย วิ่งไม่ทันยังพออ่านเกมได้ เข้ามาตัดบอลที่เปิดเข้าไปในเขตโทษได้บ้าง และการผ่านบอลก็ยังไปข้างหน้าได้แม้จะช้าไปบ้างก็ตาม อ่อ...แล้วที่ลืมไม่ได้ เจอราร์ดเป็นคนยิงประตูให้ทีมได้สูงสุดประจำฤดูกาลนะครับ...13 ลูก

_______ กองกลาง เฮนเดอร์สัน นี่เป็นฤดูกาลที่เฮนเดอร์สันพัฒนาตัวเองขึ้นมาได้น่าชื่นชม แม้ว่าจะโดนพาทัวร์รัวๆ จากร็อดเจอร์ รวมไปถึงบทบาทที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แต่เฮนเดอร์สันยังรักษาสติสตังค์ได้ดีพอควร ฟอร์มแกว่งบ้างแต่นับว่ายังน้อยถ้าเทียบกับโจทย์ที่ได้รับ (เดี๋ยวเปลี่ยนตำแหน่ง เดี๋ยวเปลี่ยนบทบาท เดี๋ยวเปลี่ยนเพื่อนร่วมทีม เดี๋ยวเปลี่ยนแผน) สิ่งที่เฮนเดอร์สันทำได้ดีคือเล่นได้ก้าวร้าวขึ้น กล้าบุกมากขึ้น ที่เด่นชัดสุดคือนัดไหนไม่มีเจอราร์ด เฮนเดอร์สันฟอร์มเปล่งปลั่งมากครับ!

_______ กลางรุกซ้าย คูตินโย่ เกมรุกของทีมในฤดูนี้ต้องพึ่งคูตินโย่มากเพราะกองหน้าช่วยทำเกมไม่ได้ กองกลางคนอื่นก็ออกบอลเกมรุกได้น้อย แถมแบ็คสองข้างที่เคยขึ้นมาช่วยเกมรุกได้ก็เปลี่ยนหน้าตลอดจนหาจุดลงตัวในเกมริมเส้นไม่เจอ สำหรับฟอร์มของคูตินโย่หากเทียบกับฤดูก่อนหน้า ที่หายไปคือการพาบอลเลี้ยงจี้แนวรับที่มีน้อยลง(เพราะโดนประกบจนไม่ค่อยมีโอกาส) แต่ที่ทำได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคือการหาจังหวะยิงและการยิงประตูที่ถึงแม้จะโดนบ่นอยู่บ่อยๆ ว่าใช้โอกาสเปลือง แต่เขาก็สร้างโอกาสได้จริงและบอลที่ยิงไปใกล้เคียงเป็นส่วนใหญ่ ไม่ใช่ยิงทีผู้รักษาประตูเดินไปรอตั้งเตะเปิดได้เลยแบบฤดูก่อนหน้า

_______ กลางรุกขวา ลัลลาน่า อันที่จริงผมคิดว่าเขาเล่นฝั่งซ้ายดีกว่าขวา แต่ฟอร์มในตำแหน่งนั้นก็ยังสู้คูตินโย่ไม่ได้ และในตำแหน่งฝั่งขวานี้เขายังดูดีกว่าคนอื่นที่สลับกันขึ้นมาเล่น ลัลลาน่าเก็บบอลไว้กับทีมได้ดี ทำบอลเสียน้อย เป็นคนที่กล้าพุ่งเข้าไปในเขตโทษและขยันวิ่งทำทาง ภาพชินตาคือเขาจะให้บอลแล้ววิ่งไปรอข้างหน้าอยู่ตลอด เสียดายก็แต่เขาไม่ค่อยได้บอลคืน และสไตล์การเล่นของเขาเหมาะจะเล่นกับทีมที่มีกองหน้าค้ำคอยชิ่งบอลให้ตลอดมากกว่าที่จะเงยหน้าไม่เจอใคร กองหน้าวิ่งฉีกไปริมเส้นรัวๆ แบบฤดูนี้

_______ กองหน้า สเตอลิ่ง ตอนแรกสุดเกือบจะเลือกสเตอลิ่งในตำแหน่งวิงขวาแล้ว เพราะผมคิดว่าเขาเล่นตำแหน่งนั้นได้ดีกว่าชาวบ้าน - ดีกว่ามาโควิช แต่พอเหลือบไปมองตำแหน่งกองหน้าแล้วดูเหมือนว่าผมต้องเปลียนใจ บาโลเตลลี่คือความล้มเหลวขั้นสุด, สเตอริดจ์หายเจ็บได้ก็แทบแห่รอบเมืองแล้ว, แลมเบิร์ตนั้นถูกคนแต่ไม่ถูกงาน ดูเขาเล่นเหมือนนั่งดูรถกระบะสมรรถภาพเยี่ยมแต่ดันวิ่งอยู่ในสนามแข่ง F1, บอรินี่ก็เป็นลูกเมียน้อยคนที่ 8 โอกาสคืออะไรไม่เคยรู้จัก สุดท้ายก็หนีไม่พ้นต้องเลือกสเตอลิ่งเพราะเล่นได้เหมาะกว่าคนอื่น มีประตูบ้าง กดดันคู่ต่อสู้ได้บ้าง

_______ ดาวรุ่งพุ่งขึ้นมา เฮนเดอร์สัน เด็กในทีมหรือตัวใหม่นั้นไม่มีใครขึ้นมาได้ ชานกับฤดูกาลที่น่าทึ่งในแง่การได้ลงเล่น(ได้ยังไงวะ) ก็ยังดูจะออกแนวแก้ขัด,ขัดตาทัพเท่านั้น มาโควิชที่หวังกันไว้เยอะตอนต้นฤดูกาลก็ดับสนิท ที่น่าสนใจคงจะอยู่ที่เฮนเดอร์สันที่ถีบตัวเองขึ้นไปได้อีกขั้นเท่านั้น

_______ ดาวรุ่งพุ่งลงเหว ลอฟเรน สำหรับบาโลเตลลี่นั้นแม้จะฟอร์มมหาประลัยถล่มจักรวาลข้ามศตวรรษแค่ไหนอย่างน้อยเราก็ได้รู้ ได้เตรียมใจกันมาบ้างเพราะบาโลเตลลี่ก่อนมาก็มีปัญหาเรื่องวินัยมาเยอะ ฟอร์มช่วงนั้นก็ไม่ได้ดีอะไรมีแต่ร่วงกับร่วง ดังนั้นการเล่นไม่ออกของเขายังไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ แต่กับลอฟเรน...ลอฟเรนคนเดิมคนนั้นที่เล่นอยู่เซ้าท์แธปตัน... หรือแม้กระทั่งลอฟเรนคนที่อยู่กับเราในช่วงปรีซีซั่น พอเปิดฤดูเท่านั้นแหล่ะ…

แมน ออฟ เดอะ ซีซั่น : ...สตีเว่น เจอราร์ด…ทั้งฤดูนี้ทีมสาละวนอยู่กับการคิดว่าจะใช้เจอราร์ดตรงไหนดีหรือกระทั่งจะไม่ใช้เลยดี และถึงอย่างนั้นก็ตาม เขายังอุตส่าห์ยิงไปได้ตั้ง 13 ประตู สูงสุดของทีม(แม้จะมีลูกโทษด้วยก็เถอะนะ) และฟอร์มโดยรวมในตำแหน่งกองกลางยังดูดีกว่าอัลเลนและลูคัสอยู่อีกสามสี่ช่วงตัว

--------------------------------------------------------------------------------------------------

_______ โดยสรุปแล้ว 2014-2015 เป็นฤดูกาลที่น่าตื่นเต้น...ในแง่ที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กองหน้าตัวเรียกข่าวอย่างบาโลเตลลี่ก็พัง, เจอราร์ดกับฤดูกาลสุดท้ายในสีเสื้อลิเวอร์พูลก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้ต่อสโต๊ค 6-1 ที่สรุปได้ทุกอย่าง, ตัวความหวัง แพงๆ อย่างมาโควิช ลอฟเรน ลัลลาน่า มีได้มีใครเล่นคุ้มค่าตัวสักคน รวมไปถึงร็อดเจอร์ที่พะงาบๆ อยู่ปากเหวให้ัได้ลุ้นกันอยู่หลายเดือน

_______ ดูจากอับดับและจำนวนคะแนนในตารางอาจรู้สึกว่าทีมไม่ได้ดรอปลงไปสักเท่าไหร่ แต่กับฟอร์มโดยรวมแล้วต้องถือว่าเป็นฤดูการที่ทีมก้าวถอยหลังจากทีมที่อยู่ใน Top4 สบายๆ ได้ลุ้นแชมป์ขำๆ แปปนึง กลายเป็นทีมหัวแถวในบรรดา “ทีมที่เหลือ” ถัดจากมินิลีค Top4 ไปซะอย่างนั้น ฤดูกาลที่กำลังจะมาถึงนี้ ลิเวอร์พูลจะขยับเข้าไปอยู่ในที่ที่ตัวเองเคยอยู่ได้หรือเปล่า หรือบางทีการลุ้นว่าผู้จัดการทีมจะอยู่ไปได้ตลอดรอดฝั่งยันจบฤดูจะเป็นเรื่องน่าลุ้นกว่า

_______ ไม่นานก็รู้แล้วครับ

------------------------------------------------------------